زوجی که تنها دو سال از زندگیشان گذشته بود"به تدریج با مشکلاتی در جریان مراودات خود مواجه شدند به گونه ای که زن معتقد بود از این زندگی بی معنا بیزار است. وی احساس میکرد که شوهرش طرفدار رمانتیسم نیست...............     بدین سبب روزی از روزها"به شوهرش گفت که باید از هم جدا شویم.اما شوهر پرسید:چرا؟زن جواب داد:"من از این زندگی سیر شده ام. دلیل دیگری وجود ندارد."تمام عصر آن روز شوهر به آرامی سیگار میکشید و حرفی نمیزد.زن بسیار غمگین شده و در این اندیشه بود که شوهرش حتی او را برای ماندن متقاعد نمیسازد"پس چگونه میتواند او را خوشحال کند.تا اینکه شوهر از او پرسید:"چطور میتوانم تو را از این تصمیم منصرف کنم؟"زن در جواب گفت:"تو باید به یک سوال من پاسخ بدهی.اگر پاسخ تو مرا راضی کند"من از این تصمیم منصرف خواهم شد.سپس ادامه داد:من گلی در کنار پرتگاه را بسیار دوست دارم. اما نتیجه چیدن آن گل مرگ من خواهد بود.آیا تو آن را برای من خواهی چید؟"شوهر کمی فکر کرد و گفت:"فردا صبح پاسخ این سوال تو را میدهم." صبح روز بعد زن بیدار شد و متوجه شد که شوهرش در خانه نیست و روی میز نوشته ای زیر فنجان شیر گرم دیده میشد. زن شروع به خواندن نوشته شوهرش کرد که میگفت:"       عزیزم من آن گل را نخواهم چید. اما بگذار علت آن را برای تو توضیح دهم:اول اینکه تو هنگامی که با کامپیوتر تایپ میکنی مرتکب اشتباهات مکرر میشوی و بجز گریه چاره ای دیگر نداری. به همین دلیل من باید زنده باشم تا بتوانم اشتباه تو را تصحیح کنم. دوم اینکه تو همیشه کلید را فراموش میکنی و من باید زنده باشم تا در را برای تو باز کنم. سوم اینکه تو همیشه به کامپیوتر نگاه میکنی و این نشان میدهد تو نزدیک بین هستی.باید زنده باشم تا روزی که پیر میشوی ناخن های تو را کوتاه کنم.به همین دلیل مطمئنا کسی دیگری وجود ندارد که بیشتر از من عاشق تو باشد و من هرگز آن گل را نخواهم چید."                       اشکهای زن بر گونه هایش و نوشته شوهرش جاری شد.اشکهایی که مانند یک گل درخشان و شفاف بود.وی به خواندن نامه ادامه داد:"عزیزم اگر  تو از پاسخ من خرسند شدی لطفا  در را باز کن. زیرا من نانی که تو دوست داری را در دست دارم. زن در را باز کرد و دید که شوهرش همچنان در انتظار ایستاده است. زن اکنون میدانست که هیچ کس بیشتر از شوهرش او را دوست ندارد."

آری عشق میتواند حتی با روشهای معمول و عادی به انسان ها نشان داده شود

       

نوشته شده در دو شنبه 12 تير 1398برچسب:,ساعت 1:5 توسط sahar| |